Evolutie

De evolutie 

Categorisatie beschermt ons eigenlijk tegen alles wat onze kans op overleven bedreigt. Denkt u zich maar eens in dat u op vakantie gaat in het zuidoosten van Azië en besluit een wandeling te maken door het tropische bos. Wat een mooie omgeving, rustgevende geluiden. En dan komt er iets op u af. Groot, met haar over het hele lichaam, grote tanden, gespitste oren, snorharen, brede poten en jeetje, wát een tempo. Wat zou het zijn? 

Even wachten tot het dichterbij is en u het wat beter kunt onderzoeken. Nee, dat is inderdaad niet zo’n goed idee. Maar als u nooit categoriseert, heeft u totaal geen idee dat dit wel eens een gevaarlijk dier zou kunnen zijn dat u helemaal niet kúnt onderzoeken en waar u beter voor weg kunt rennen. 

Categorisatie beschermt ons. Door objecten en dieren in hokjes te plaatsen, kunnen we bij uiterlijke kenmerken gelijk de kennis die we al hebben toepassen – we weten wat we kunnen verwachten. Zonder categorisatie gaan we die tijger bijvoorbeeld niet uit de weg, gaan we dood en kunnen we ons niet voortplanten. Nuttig dus die categorisatie. Het brengt orde aan in de grote stroom van informatie. 

Hokjes bakenen de informatie af en we beschikken gelijk over meer informatie over iets wanneer we weten in welk hokje het hoort. Die categorisatie passen we nu ook op mensen toe. We zien de uiterlijke kenmerken, plaatsen deze in een categorie, informatie bij deze categorie wordt actief en die informatie gebruiken we. Handig dat cognitieve systeem van ons!