Subduraal hematoom
Subduraal hematoom
Een subduraal hematoom of subdurale bloeding zit tussen het harde hersenvlies (de dura mater) en het tweede vlies om de hersenen, het spinnewebvlies (arachnoïda).
Deze bloeding is vaak als gevolg van een ongeval. Het hoort daarom onder Traumatisch hersenletsel. Het Latijnse woord voor bloeduitstorting is hematoom. Men spreekt zowel over bloeding als hematoom.
Een subduraal hematoom kan zich over drie tijdsperiodes vormen:
- acuut - het hematoom vormt zich onmiddellijk na de aanvankelijke verwonding
- subacuut - het hematoom vormt zich tot een week na de aanvankelijke verwonding
- chronisch - het hematoom vormt zich gedurende een periode van twee tot drie weken na de verwonding
DE HERSENVLIEZEN
Om de hersenen heen liggen de hersenvliezen. Deze hersenvliezen vervullen een functie in de voeding van de hersenen en dienen ook als stootkussen, ter bescherming van de hersenen. De lagen zijn opgebouwd van buiten naar binnen:
- Hoofdhuid
- Harde hersenvlies (dura mater )
- Spinnenwebvlies (arachnoïda)
- Sub-arachnoïdale ruimte
- Zachte hersenvlies (pia mater)
↓OORZAKEN:
De acute subdurale bloeding komt meestal voor na een ernstig ongeval met schedelletsel zoals een auto-ongeluk of lichamelijk geweld of een ernstige val. Hierdoor scheuren bloedvaten af. Het is een medische spoedsituatie en chirurgisch ingrijpen is noodzakelijk. de prognose is precair.
De chronische subdurale bloeding treedt meestal op bij oudere mensen. Zoals bekend neemt de hoeveelheid hersenweefsel af naarmate men ouder wordt, daardoor is er iets meer ruimte voor een bloeduitstorting en kunnen de symptomen later optreden.
Een klein ongeval, zoals een stoot met het hoofd tegen een kozijn of een kofferbak, kan dan een bloeding in het hoofd veroorzaken.
Maar veel patiënten kunnen zich geen ongeval herinneren. Het ziektebeeld ontwikkelt zich sluipend en kan bestaan uit sufheid, verwardheid, spraak- en begripstoornissen, eventueel een halfzijdige verlamming. Het lijkt op dementie.
VERSCHIJNSELEN
Een subduraal hematoom kan gepaard gaan met een of meer van de volgende symptomen:
- hoofdpijn
- misselijkheid (soms met braken)
- verlamming aan een arm of been
- spraakproblemen
- epileptische aanvallen met schokken van armen en benen
- achteruitgang van geestelijke vermogens (verwardheid, vergeetachtigheid, gedragsveranderingen)
- incontinentie
- slaperigheid en/of suf worden
- bewusteloosheid
Door kleine gaatjes in de schedel te boren kan de bloeduitstorting afgetapt worden.
Wanneer zich een dik kapsel gevormd heeft, moet dit via een luikje worden verwijderd.
Het schedeldak wordt in de gevallen van een chronische bloeding meestal pas na een aantal weken weer hersteld, omdat de hersenen eerst weer moeten uitzetten.
De aandoening komt soms dubbelzijdig voor.
De prognose voor chronisch subduraal hematoom is zeer goed.
De prognose van een acuut subduraal hematoom is helaas niet goed.
De prognose voor chronisch subduraal hematoom is zeer goed.
De prognose van een acuut subduraal hematoom is helaas niet goed.
Tekening: Een bloeding en bloeduitstorting tussen↑ het harde hersenvlies en de hersenen/spinnewebvlies
Een Engelstalig animatiefilmpje over subduraal hematoom:
Posts
Geen opmerkingen