ATLS Advanced Trauma Life Support: Airway - Probleem herkenning en Pitfalls

 Probleem herkenning en Pitfalls

Airway

De ontoereikende levering van zuurstofrijk bloed naar de hersenen en andere vitale structuren is de snelste moordenaar van gewonde patiënten. 

Het voorkomen van hypoxemie vereist een beschermde, onbelemmerde luchtweg en voldoende ventilatie, die voorrang hebben boven alle andere voorwaarden. 

Een luchtweg moet worden beveiligd, zuurstof moet worden toegediend en beademingsondersteuning verstrekt. 

Er moet aanvullende zuurstof worden toegediend alle traumapatiënten.

De voorkomen vroegtijdige sterfgevallen worden vaak veroorzaakt door luchtwegproblemen na trauma  en zijn vaak het gevolg van:

■ Het niet herkennen van de noodzaak van een luchtweg interventie

■ Onvermogen om een ​​luchtweg te verkrijgen

■ Onvermogen om de noodzaak van een alternatief back-up-plan, te herkennen in de setting van herhaaldelijke mislukte intubatiepogingen

■ Niet herkennen van een verkeerd geplaatste luchtwegzekering

■ Verplaatsing van een eerder aangebrachte luchtwegzekering

■ Het niet herkennen van de behoefte aan ventilatie

■ Aspiratie van maaginhoud 

Luchtweg en ventilatie zijn de eerste prioriteiten.

Doelen

1 Identificeer de klinische situaties waarin de luchtweg waarschijnlijk  in gevaar zal kunnen komen.

2 Herken de tekenen en symptomen van een acute luchtweg obstructie.

3 Erken ventilatoire bedreigingen en tekenen van ontoereikendheid ventilatie.

4 Beschrijf de technieken voor het opzetten en onderhouden van een open luchtweg.

5 Beschrijf de technieken om de adequaatheid van ventilatie en oxygenatie  te bevestigen, inclusief pulsoximetrie en end-tidal CO2 monitoring.

6 Definieer de term definitieve luchtweg.

7 Noteer de indicaties voor snelle sequentie-intubatie (RSI)

8 Maak een overzicht van de stappen die nodig zijn om de oxygenatie in stand te houden vóór, tijdens en na het vaststellen van een definitieve luchtweg

Hoe weet ik of de luchtweg adequaat is?

De eerste stappen om potentieel te identificeren en te beheren zijn levens-bedreigende luchtweg bedreigingen en problemen te herkennen, zoals:

• Maxillofaciale nek en larynx-trauma (mond-, kaak- en aangezicht)
• Herkenning van de objectieve tekenen van luchtwegobstructie.

Luchtwegproblemen

Airway-bedreiging kan plotseling en compleet zijn, verraderlijk en gedeeltelijk en / of progressief en recurrent steeds opnieuw optredend).

Hoewel het vaak te maken heeft met pijn of angst, of beide, tachypnea kan een subtiel maar vroeg teken van luchtweg- of ademhalingsbedeiging zijn. 

Daarom is het van kritisch belang om een frequente beoordeling en  herbeoordeling van de doorgankelijkheid en adequaatheid van de luchtwegen en van de ventilatie, te doen.

Tijdens de eerste beoordeling van de luchtweg,  biedt de "Pratende patiënt"geruststelling (tenminste voor het moment) dat de luchtweg goed is en niet wordt aangetast.

Daarom is de belangrijkste vroege controle het aanspreken van en praten met de patiënt te praten en of om de patiënt verbaal te stimuleren tot een respons. 

Een positief, passend verbaal antwoord geeft aan dat de luchtweg veilig is, de ventilatie intact is, en de hersenperfusie (doorbloeding) voldoende is. 

Niet reageren of een ongepaste reactie suggereert een veranderd niveau van bewustzijn, ademweg en ventilatoire bedreiging, of allebei.

Patiënten met een veranderd bewustzijnsniveau hebben een verhoogd risico op compromittering van de luchtwegen en vereisen vaak een definitieve luchtweg. 

Een definitieve luchtweg:

Definitie: een tube geplaatst in de luchtpijp met de manchet opgeblazen onder de stembanden, de tube is verbonden naar een of andere vorm van met zuurstof verrijkte kunstmatige beademing, en de luchtweg word op zijn plaats vastgezet met tape.

Onbewuste patiënten met hoofdletsel, patiënten die een verminderde vorm van bewustzijn hebben vanwege het gebruik van alcohol en / of andere medicijnen, en patiënten met thoracale verwondingen kunnen allemaal  een verminderde ademhalingsinspanning hebben. 

In deze patiënten is het doel van endotracheale intubatie: het zorgen voor een luchtweg, aanvullende zuurstof toedienen, het ondersteunen van de ventilatie en het voorkomen van aspiratie. 

Het handhaven van voldoende oxygenatie en het voorkomen van hypercapnie zijn cruciaal bij het behandelen van traumapatiënten, vooral bij degenen die met (traumatisch) hoofdletsel.

Het is belangrijk om te anticiperen op het eventueel braken bij alle gewonden patiënten en bereid zijn om de situatie te beheren. 

De aanwezigheid van maaginhoud in de orofarynx vertegenwoordigt een aanzienlijk risico op aspiratie bij de volgende ademhaling. van de patiënt

Daarom is het belangrijk om onmiddellijk de luchtweg uit te zuigen en eventueel met een logroll de patiënt op zijn zij te draaien

Maxillofacial Trauma

Een trauma aan het gezicht vereist agressief maar voorzichtig luchtwegbeheer Het mechanisme voor deze verwonding wordt bijvoorbeeld geïllustreerd door een passagier die door de voorruit wordt gegooid ivm het niet dragen van een veiligheidsgordel.

Trauma aan het middenvlak kan fracturen veroorzaken en dislocaties die de nasopharynx en oropharynx aantasten. 

Faciale fracturen kunnen worden geassocieerd met bloeding, verhoogde secreties en losgeraakt tanden, die extra problemen veroorzaken bij het onderhouden van en verkrijgen van een open luchtweg. 

Vooral fracturen van de onderkaak en bilaterale fracturen, kunnen verlies van de structurele ondersteuning.van de luchtweg veroorzaken

Luchtwegobstructie kan het gevolg zijn als de patiënt in een achteroverliggende positie ligt.

Patiënten die weigeren te gaan liggen, kunnen moeilijkheden ondervinden bij het handhaven van hun luchtweg of het hanteren van secreties.

Verder, het verstrekken van algemene anesthesie, sedatie, of spierontspanning kan leiden tot het totale verlies van luchtwegen vanwege verminderde of afwezige spierspanning.