Excited Delirium Syndroom
Excited Delirium Syndroom
EDS ‘excited delirium syndroom’
Personen EDS met vertonen een veranderde
bewustzijnstoestand met een verminderde cognitie en perceptie, en ernstige
psycho-motorische agitatie.
Klinische symptomen
Klinisch gezien gaat het om een opwindingsdelier met
autonome disregulatie, somatisch gekenmerkt door:
• Tachypneu
• Tachycardie
• Hypertensie
• Hyperthermie
• Metabole acidose
• Rhabdomyolyse
Wat kan EDS veroorzaken?
EDS kan optreden als gevolg van een intoxicatie met stimulerende middelen (bv
cocaïne , amfetamine).
Het kan ook optreden bij psychiatrische patiënten (staken
medicatie/foute medicatie/onderbehandeling).
Hoe kan men EDS herkennen?
Personen met EDS vertonen de volgende kenmerken:
• Is extreem agressief of gewelddadig
• Wordt verdacht van intoxicatie met stimulerende middelen
(verwijde pupillen)
• Is ongevoelig voor pijn
• Haalt versneld adem
• Transpireert sterk
• Is erg onrustig (druk, gejaagd, geprikkeld, opgewonden)
• Huid voelt warm aan
• Volgt aanwijzingen politie niet op
• Is naakt of te dun gekleed
• Is buitengewoon sterk (‘bovenmenselijke krachten’)
• Wordt niet moe ondanks sterke inspanning
• Vernielt glas
• Wordt aangetrokken door fel licht/hard geluid
• Kermt (onverstaanbare, dierlijke geluiden)
Wat doen bij verdenking van EDS?
Er is weinig onderzoek beschikbaar over de beste behandeling bij EDS.
De
behandeling richt zich op het bestrijden van symptomen zoals:
- agitatie
- hyperthermie
- acidose
- rhabdomyolyse
- hyperkaliëmie.
Beleid:
• Let op eigen veiligheid, vraag eventueel politie ter assistentie.
• Sedatie, bij voorkeur met Midazolam intraveneus, en monitoring op een
daartoe toegeruste afdeling.
In sommige ziekenhuizen zal dat de afdeling
SEH zijn, in andere ziekenhuizen de IC.
• Verricht verder onderzoek:
o Bloed: Hb/Ht, creat, ureum, Na/K, CPK, bloedgas
o Urine: pH, eiwit, SG
• Behandeling bijkomende symptomen.
Let daarbij vooral op hyperthermie,
acidose, ritmestoornissen, hyperkaliemie en rhabdomyolyse.
Waarom overlijden personen met EDS?
Op dit moment is nog onduidelijk waarom sommige personen met EDS overleven
en anderen niet.
De extreme belasting van het hart door de toxische effecten van
stimulerende middelen zoals cocaïne in combinatie met een vechtpartij gelden als
meest waarschijnlijke verklaring voor overlijden na EDS.
Aangenomen wordt dat het
intreden van de dood na EDS te verklaren is door een overprikkeling van het
sympathisch zenuwstelsel (in de literatuur aangeduid als ‘adrenerge overstimulatie’
ofwel ‘dopamine hypothese
Welke groepen hebben meer kans om te overlijden aan EDS
Hoewel ook andere middelen een rol kunnen spelen bij een dodelijk afloop van
EDS is het syndroom het meest frequent beschreven bij mannelijke
cocaïnegebruikers tussen de 30 en 40 jaar.
er zijn ook dodelijke gevallen gerapporteerd
waarbij de concentratie van cocaïne in het bloed overeenkwam met ‘recreatief
gebruik’ (Karch, 1998). Dit hangt mogelijk af van de gevoeligheid van de
persoon/het hart en de aanwezigheid van andere stoffen (b.v. alcohol).
Bronnen:
Posts
Geen opmerkingen