Translate

Excited Delirium Syndroom

Excited Delirium Syndroom


 EDS ‘excited delirium syndroom’

Personen  EDS met vertonen een veranderde bewustzijnstoestand met een verminderde cognitie en perceptie, en ernstige psycho-motorische agitatie. 

Klinische symptomen

Klinisch gezien gaat het om een opwindingsdelier met autonome disregulatie, somatisch gekenmerkt door: 
• Tachypneu 
• Tachycardie 
• Hypertensie 
• Hyperthermie 
• Metabole acidose 
• Rhabdomyolyse 



Wat kan EDS veroorzaken? 

EDS kan optreden als gevolg van een intoxicatie met stimulerende middelen (bv cocaïne , amfetamine). 


Het kan ook optreden bij psychiatrische patiënten (staken medicatie/foute medicatie/onderbehandeling). 

Hoe kan men EDS herkennen? 

Personen met EDS vertonen de volgende kenmerken:
• Is extreem agressief of gewelddadig 
• Wordt verdacht van intoxicatie met stimulerende middelen (verwijde pupillen) • Is ongevoelig voor pijn 
• Haalt versneld adem 
• Transpireert sterk 
• Is erg onrustig (druk, gejaagd, geprikkeld, opgewonden) 
• Huid voelt warm aan 
• Volgt aanwijzingen politie niet op 
• Is naakt of te dun gekleed 
• Is buitengewoon sterk (‘bovenmenselijke krachten’)
• Wordt niet moe ondanks sterke inspanning 
• Vernielt glas 
• Wordt aangetrokken door fel licht/hard geluid 
• Kermt (onverstaanbare, dierlijke geluiden) 


Wat doen bij verdenking van EDS? 

Er is weinig onderzoek beschikbaar over de beste behandeling bij EDS. 

De behandeling richt zich op het bestrijden van symptomen zoals:

- agitatie
- hyperthermie
- acidose
- rhabdomyolyse 
- hyperkaliëmie. 

Beleid: 

• Let op eigen veiligheid, vraag eventueel politie ter assistentie. 
• Sedatie, bij voorkeur met Midazolam intraveneus, en monitoring op een daartoe toegeruste afdeling. 

In sommige ziekenhuizen zal dat de afdeling SEH zijn, in andere ziekenhuizen de IC. 

• Verricht verder onderzoek: 
o Bloed: Hb/Ht, creat, ureum, Na/K, CPK, bloedgas 
o Urine: pH, eiwit, SG

• Behandeling bijkomende symptomen. 
Let daarbij vooral op hyperthermie, acidose, ritmestoornissen, hyperkaliemie en rhabdomyolyse.  

Waarom overlijden personen met EDS? 

Op dit moment is nog onduidelijk waarom sommige personen met EDS overleven en anderen niet. 

De extreme belasting van het hart door de toxische effecten van stimulerende middelen zoals cocaïne in combinatie met een vechtpartij gelden als meest waarschijnlijke verklaring voor overlijden na EDS. 

Aangenomen wordt dat het intreden van de dood na EDS te verklaren is door een overprikkeling van het sympathisch zenuwstelsel (in de literatuur aangeduid als ‘adrenerge overstimulatie’ ofwel ‘dopamine hypothese


Welke groepen hebben meer kans om te overlijden aan EDS

Hoewel ook andere middelen een rol kunnen spelen bij een dodelijk afloop van EDS is het syndroom het meest frequent beschreven bij mannelijke cocaïnegebruikers tussen de 30 en 40 jaar. 


er zijn ook dodelijke gevallen gerapporteerd waarbij de concentratie van cocaïne in het bloed overeenkwam met ‘recreatief gebruik’ (Karch, 1998). Dit hangt mogelijk af van de gevoeligheid van de persoon/het hart en de aanwezigheid van andere stoffen (b.v. alcohol).



Bronnen:



Geen opmerkingen