Persoonlijke blog: humor als interventie

Humor als interventie

Onlangs zei ik tegen een mannelijke patiënt van middelbare leeftijd, dat die eigenwijs was, waarschijnlijk niet lang meer zou leven en dat we op zijn grafsteen zouden zetten dat het zijn eigen schuld was

Klinkt dat niet heel raar in je oren en zou je zoiets durven zeggen tegen een patiënt?

Hoe ernstig de boodschap ook is en was, en hoe hart* het eigenlijk ook klinkt, toch kon ik het niet alleen zeggen, maar hebben we (' mijn ' patiënt, zijn vrouw en ik er hartelijk om kunnen lachen ')

Maar ondanks de schik die we hadden, is de boodschap wel door gekomen, eerder juist dan wanneer ik vanuit een pedante, hooghartige houding de hem de les wel eens zou gaan leren

Geen Discussie

Door het niet aannemen van een hooghartige en of belerende houding, heb ik humor als middel gebruikt, om de boodschap over te kunnen krijgen, zonder dat hij (de patiënt) in zijn trots wordt weggezet, zich niet serieus genomen voelt en of zich belachelijk gemaakt voelt.

Waardoor de patiënt niet boos werd op mijn manier van praten, mijn 'arrogante' houding, op wie ik wel niet dacht te zijn te zeggen wat hij wel of niet zou mogen doen, dat ik me met mijn eigen zaken moet bemoeien, dat hij zelf wel bepaalt wat goed voor hem is enz.)

Discussie

Al deze reacties zie ik vaak komen, wanneer een patiënt, vanuit de meer hooghartige houding, wordt toe gesproken

Enerzijds begrijpelijk omdat ik zelf ook niet graag aangesproken zou willen worden en in de verdediging zou schieten, waardoor de boodschap (hoe goed bedoelt ook) niet of minder goed aankomt.

Andersom moet ook het principe van de struisvogel in ogenschouw worden genomen, het is makkelijk om de enge, harde en of verdrietige boodschap uit de weg te gaan of niet te horen, door de focus te leggen om een geheel ander onderwerp, bijvoorbeeld de boodschapper en of de manier van communicatie

Mijn ervaring is dat wanneer je met de juiste toon de boodschap brengt, deze veel eerder doorkomt dan wanneer de verkeerde vorm wordt gebruikt

Mijn mening

humor is dus een hele belangrijke interventie, omdat deze op een hele laagdrempelige manier de boodschap over kan brengen, zonder dat de ontvanger van de boodschap, het gevoel krijgt aangevallen te worden. 

Waardoor alle interne verdedigingsmechanismen (ontwijken, ontkennen) zoveel mogelijk ontweken kunnen worden.

Eigenlijk ontneemt humor de mogelijkheid de boodschap niet te horen, en komt de boodschap over zonder dat de patiënt enige houvast krijgt om deze te ontwijken en of tegen in te gaan