Persoonlijk verhaal: Trauma van een 8 jarige motorcoureur

Trauma van een 8 jarige motorcoureur

Ik stond als verpleegkundige bij een motorcross evenement, samen met een aantal EHBO-ers. Het was een rustige dag, met weinig incidenten gelukkig.

Het leek rustig te blijven, tot we ineens een aantal meter voor ons een heftig incident zagen, waarbij een drietal coureurs ten val kwamen.

Een van de coureurs bleef liggen, wat geen goed teken was, omdat deze jongens (en meisjes) behoorlijk hard zijn en behoorlijk wat gewend zijn wat betreft pijn.

Direct liepen we als team erna toe, en daar aangekomen kermde de jonge man van pijn in zijn onderrug. Direct heb ik 'opdracht' gegeven om hem ter plaatse te laten liggen zoals hij lag en verder geen onnodige manipulatie te doen, buiten manuele immobilisatie van het hoofd.

Ondanks dat de EHBO had aangegeven de spinale immobilisatie incl spin en harde plank, binnen 15 minuten aan te kunnen leggen (dit hadden ze veelvuldig geoefend)

Wat op zich een interessante discussie gaf, gezien het feit dat ik aangaf dat het wel heel raar zou moeten lopen wanneer wij als verpleegkundige/EHBO iemand zouden gaan immobiliseren.

Het werd een interessante discussie omdat ik vroeg wat de indicaties waren, en deze konden vrij adequaat beantwoord worden, maar de contra indicaties en complicaties konden niet benoemd worden, dan vind ik dat je een handeling niet uit moet voeren

Ik gaf aan dat wanneer deze indicatie zou bestaan tot immobilisatie, de ambulance gebeld zou gaan worden, wat tot enige teleurstelling leidde.

Terug komend op de casus, omdat de coureur behoorlijk pijn aangaf in zijn onder rug (achteraf bleek dat zijn 'tegenstander' met zijn voorwiel frontaal in de onderrug van hem was gekomen), heb ik direct opdracht gegeven de ambulance te bellen.

In samenwerking met de ambulance is deze patient veilig getransporteerd naar het ziekenhuis.

De rest van de dienst verliep zonder noemenswaardige incidenten, tot aan het eind van de dienst ik enige meters verder een EHBO-er zal lopen met een jonge coureur aan de hand, het eerste wat mij binnen schoot was dat hij geïmmobiliseerd moest worden.

Op dat moment dat het mij te binnen schoot, dacht ik bij mezelf dat het mogelijk te maken had met het feit dat we eerder op de dag een fors incident hadden mee gemaakt

In de behandelruimte aangekomen, bleek dat deze jonge coureur met lage snelheid over zijn stuur was gevlogen, en op zijn borst/buik terecht was gekomen.

Gelukkig was het met lage snelheid en zijn de coureurs goed beschermd

Zijn initiële klachten waren:

- Benauwd, maar niet toenemend

- Geen zichtbaar letsel 

- geen drukpijnlijk letsel

- Geen pijn bij ademhaling

- Geen pijn

Dus in eerste instantie bleek het reuze mee te vallen, het enige wat me direct opviel was zijn afwijkende ademhaling

deze wisselde af van normaal, tot een soort horten en stoten

en hij was hees en volgens zijn moeder was hij hier niet gekend mee

Vooral op basis van zijn ademhaling, heb ik direct assistentie van de ambulance in geroepen

achteraf maar goed ook, want het bleek dat hij een contusio cordis had (kneuzing van het hart) en de heesheid bleek te zijn gekomen door een (kleine) fractuur hoog in het CWZ

de ademhaling kon ik zelf koppelen aan de innervatie van het diafragma

gelukkig is alles goed afgelopen, maar het heeft me wel heel duidelijk gemaakt dat je heel voorzichtig moet zijn met kinderen per definitie, het EGO niet in de weg moet staan voor laagdrempelig opschaling van hulp en hoe minutieus ernstige aandoeningen zich soms kunnen presenteren