Translate

E-Learning: Traumatische reanimatie is HOTT//


 Traumatische reanimatie is HOTT



Er worden hoge overlevingscijfers gehaald bij primaire cardiale (hart) reanimaties, waarom kunnen deze overlevingscijfers niet gehaald worden bij traumatische reanimaties?
Recente inzichten geven meer duidelijkheid omtrent de slechte overlevingskansen bij een traumatische reanimatie en de verschillende aspecten ten aanzien van primair cardiale reanimatie enerzijds en traumatische reanimatie anderzijds
De oorzaak voor het ontstaan van een traumatisch cardiorespiratoir arrest is heel anders dan een primair cardiaal arrest.
Als er sprake is van:
  • hypovolemie
  • hypoxie
  • spanningspneumothorax 
  • tamponade 

heeft thoraxcompressie geen zin zolang deze behandelbare oorzaken niet zijn opgelost.
lees meer over de reversibele oorzaken van reanimatie
Hypovolemie, spanningspneumothorax en tamponade veroorzaken een afname van de preload aan het hart. Een hart wat geen preload heeft, zal nooit een afterload kunnen genereren. Zelfs niet met continue thoraxcompressie.
Preload : 
  1. De preload (voorbelasting) van het hart. Dit staat voor de uitrekking van het hart voor de contractie. Dit wil dus zeggen, de inhoud van de hartkamer op het einde van de diastole, dus juist voor het hart gaat samentrekken. De preload wordt in belangrijke mate bepaald door de hoeveelheid circulerend bloed.

Afterload:

  1. De afterload (nabelasting) van het hart. Dit is de weerstand waartegen het hart het bloed moet uitpompen.

Simpelweg gezegd houd het in dat het weinig meerwaarde heeft het hart te masseren (om het bloed in de circulatie te pompen), indien weinig aanbod is van (zuurstofrijk) bloed (preload), omdat weinig bloed in het hart, automatisch weinig output betekent (bloed wat de circulatie wordt ingepompt).

Hypovolemie is met 48% de meest voorkomende oorzaak voor een traumatisch cardiorespiratoir arrest. Een spannningspneumothorax en hypoxie zijn in 13% van de gevallen oorzaak en een tamponade in 10% van de gevallen.
In een publicatie vanuit Berlijn wordt beschreven dat een niet ontlaste  spanningspneumothorax de meest voorkomende fout is in de behandeling van een traumatisch cardiorespiratoir arrest
Hier vindt u een instructie video over het ontlasten van een spanningspneumothorax

  • Hypovolemie ten gevolge van bloedverlies is, zoals benoemd, de meest voorkomende oorzaak van traumatisch cardiorespiratoir arrest.
Uitwendig bloedverlies kan worden gestelpt door directe druk, speciale bloedstelpende verbanden en/of een tourniquet. 
Het stelpen van inwendig bloedverlies is prehospitaal onmogelijk te stelpen, behalve wanneer er sprake is van een bekkenfractuur. 
Wanneer er enige verdenking bestaat op mogelijk bekkenletsel (bijv. recht op letsel ten gevolg van een HET (Hoog Energetisch Trauma) en of pijn aan het bekken, dan moet direct laagdrempelig een bekkendevice aangebracht worden om het volume in het bekken te beperken.
druk op afbeelding voor een demonstratie video

Met actief zoeken naar een instabiel bekken verliezen we teveel tijd
  • Oxygenatie (hypoxie) kunnen we prima behandelen middels het vrijmaken van de luchtweg in combinatie met adequate ventilatie en oxygenatie. Als dit lukt met masker-ballon beademing, is dat voldoende.
Intuberen wordt geassocieerd met afname van overleving en is dan ook niet direct noodzakelijk.
  • Tension Pneumothorax kan prima worden opgeheven door middel van                                              een thoracocentese beiderzijds. 
                       druk op afbeelding voor een demonstratie video

                                   

  • Tamponade kan behandeld worden middels een resuscitative thoracotomy als aan een aantal voorwaarden voldaan kan worden:
    • Kan uitgevoerd worden binnen 10 minuten na ontstaan arrest
    • De juiste expertise
    • De juiste materialen
    • In de juiste omgeving
druk op afbeelding voor een demonstratie video
 (let wel dit zijn schokkende beelden)


Hieronder vind u een resuscitative thoracotomy in een echte gebeurtenis in een Britse eerste hulp afdeling (let op dit zijn schokkende beelden)




Ook daar worden handvatten voor gegeven in de literatuur:

·         Opstarten is in de volgende gevallen niet nodig:
o    Circulatiearrest langer dan 15 minuten zonder BLS.
o    Letsel wat niet met het leven verenigbaar is (bijvoorbeeld: decapitatie (onthoofding), hersenweefsel op straat)

·         Staken van reanimatiepogingen kan in de volgende situaties:
o    Behandelbare oorzaken (HOTT) opgespoord en behandeld én
o    Geen ROSC (terug keer spontane circulatie) en/of
o    Echografisch een stilstaand hart geconstateerd

kunnen we dus stellen dat een slachtoffer met een traumatisch cardiorespiratoir arrest is overleden als er een asystolie is en alle behandelbare oorzaken zijn opgespoord en behandeld.

Een PEA (polsloze elektrische activiteit) bij een traumatisch cardiorespiratoir arrest is vaak een low output state.

Dan is er nog minimale circulatie aanwezig, dús kans op overleving en moet er actief worden gehandeld !

Waar, in het kader van dit onderwerp, absoluut niet aan voorbijgegaan mag worden is orgaandonatie.

Op het moment dat je stopt met reanimatie, denk dan aan orgaandonatie.

Slachtoffers zijn vaak jong 



Bronnen:
https://www.vumc.nl/afdelingen/cardiologie/patienten/ziektebeelden/Hartfalen/
https://www.ambulanceblog.nl/traumatische-reanimatie-is-hott/

Geen opmerkingen